"Bahar gelmiş dayanmış.. Dalda yaprak bebeciğim, suda köpük uyanmış.."

Dün 21 Mart’tı, yani gece gündüze eşitti, nevruzdu, baharın başlangıcıydı.

 

Heykeltraş Mehmet Aksoy Polonezköy yakınındaki Cumhuriyet Köyü’ndeki ev atölyesinin bahçesinde bir kutlama düzenlemiş (Belki biliyorsunuzdur ama yine de yazayım: Bu eve böcek ev diyorlar, yarım daire şeklinde, içinde sütun vs yok. Kocaman bir arazinin içinde. Işıl ışıl bir ev). 5N1K dün akşam canlı olarak yayınladı kutlamayı. Daha çok muhalif sanatçılar, bilim insanları ve Aksoy’un akrabaları, arkadaşları vardı. Tam eş-dost takımı.

Aksoy onca yaşına rağmen ne kadar genç, diri, neşeli ve süslü idi anlatamam. Renkli kıyafetler, bileklikler takmış, yanakları al al. Ve de nasıl kendine güvenli bir insan. Ateş için bir konstrüksiyon yapmış, upuzun. Yani ilk yandığında alevler bayağı göğe yükseldi. Muhabir “Ay yayılır mı, sıçrar mı?” falan diye sordu, adam da gözünü ateşten ayırmadan, içtenlikle “Yok, hiçbir şey olmaz, onun içinde çok iyi bir konstrüksiyon var” dedi. İnsanın yaptığı işten bu kadar emin olması ne kadar güzel, değil mi?

Nevruzun ne anlama geldiğini de anlattı. İnsanlar eskiden ateşi yakıp eski eşyalarını atarlarmış içine. Yeniye açık olabilmek için, yenisine yer açmak için. Muhabir “Siz ne atardınız?” diye sordu, o da “Bir takım evrakı” dedi. Sonra da “Keşke o davalar olmasaydı ama önemli değil. Önemli olan umudu yitirmemek, devam etmek, vicdanlı bir insan olmak” minvalinde bir şeyler söyledi. Çok hoşuma gitti.

Muazzez İlmiye Çığ da davetliler arasındaydı. O da nevruzun Sümerlerdeki anlamını anlattı. Bunu izlerken aklıma haftasonu okuduğum röportajı geldi. Yakaladınız mı bilmiyorum, bu Pazar Ayşe Arman yapmıştı. Hayat dolu bir kadın, okumak, dinlemek çok iyi geliyor (Röportaj için tıklayın).

İnsanın kalbinde hep umut olmalı. Hep okumalı, yazmalı, çizmeli, yapmalı, yaratmalı. Işığı o zaman görebiliyoruz.

Baharımız kutlu olsun.

Meraklısı için Böcek Ev

 

* Fotoğrafları oktayguney.blogspot.com ve patakute.com adresinden buldum.